marzec 2022 r.

Razem z Ukrainą

Jest taki czas, kiedy jeden temat wypełnia wszystko. Trudno od niego uciec. Wszystko inne staje się mało ważne schodząc na dalsze plany. Właśnie teraz blisko nas podniósł łeb potwór, który wydawałoby się  w Europie odszedł już trwale do historii. U naszych sąsiadów jest prawdziwa wojna. Młode ukraińskie państwo doświadcza brutalnej napaści od sąsiada, w którym ciągle żywe są imperialne zakusy.  Doznają właśnie wszelkich potworności jakie ze sobą niesie wojna. Jej skutki mocno wpływają również na nasze życie. Na tragedię Ukrainy pięknie zareagowała Polska, a już imponująco, w pełni spontanicznie nasi rodacy. Konkretnie i dzielnie na powstała sytuację odpowiedziała  również nasza stargardzka społeczność.

Gesty solidarności i konkretna pomoc płynie ze strony licznych mieszkańców, ale także samorządu, organizacji pozarządowych, instytucji i przedsiębiorców. Wielu z nas w różny sposób stara się włączyć w łańcuch pomocy dla Ukraińców, którzy bronią swego kraju oraz dla uchodźców, którzy schronili się przed wojną w Polsce, w tym szczególnie w Stargardzie. Nikt nie wie jak długo ta sytuacja będzie trwała. Oby jak najkrócej. Jednak niezależnie od czasu w jakim będziemy doświadczać skutków rosyjskiej inwazji na Ukrainę,  musimy być gotowi do pomocy i wspierania potrzebujących.

My Polacy wreszcie od ponad trzydziestu lat cieszymy się pełną wolnością. Naocznie przekonujemy się co daje być w rodzinie krajów, gdzie prawa człowieka, demokracja, samorządność, tolerancja, praworządność, przedsiębiorczość, nie są pustymi słowami. I to niezależnie od tego, że nasza droga do ideału meandruje i napotyka liczne mielizny. Ten stan nie jest dany raz na zawsze. Trzeba się ciągle starać, by te wartości były zachowane i przestrzegane.  Nasza satysfakcja z bycia we wspólnocie wartości pozwala nam zrozumieć  wybór Ukrainy. Trzeba ją, na ile tylko można, wesprzeć na drodze do Europy. Musimy być gotowi na trudne chwile.  Oby nasz zapał, ale i zorganizowana pomoc nie ustały. To jest zadanie na dziś, na jutro i pewnie na pojutrze. Zaznaczyć tu należy, że ten bandycki napad na niezależne państwo przyniósł również (niezamierzone przez agresora) pozytywy. Scementował on ostatecznie Ukraińców oraz stworzył historyczną szansę na niwelację wielowiekowych waśni i zapiekłych pretensji pomiędzy narodami polskim i ukraińskim. Tej możliwości zadzierzgnięcia prawdziwej przyjaźni nie możemy zaprzepaścić.

Kiedyś wojna się skończy. Trzeba liczyć, że wkrótce.  Wierzymy, że dobro zwycięży. Przyjdzie czas pokoju. Ukrainę czeka trud odbudowy zniszczonego, miejscami zrównanego z ziemią, kraju.  A później mozolne tworzenie nowoczesnego społeczeństwa i państwa. Europa będzie musiała w tym pomóc. Polska powinna być pomostem i orędownikiem tej pomocy. Oprócz imperatywu moralnego mamy świadomość, że leży to w naszym interesie. Pewnie nie tylko symboliczne znaczenie miałoby też włączenie się w nią naszej stargardzkiej społeczności. Wśród miast partnerskich jakie ma Stargard, powinno się znaleźć konkretne, mądrze wybrane miasto ukraińskie. Wiele polskich samorządów ma takich partnerów. W partnerstwie miast istotne jest to, że bezpośrednie kontakty, okazywanie życzliwości, sympatii i pomocy mają namacalny wymiar. Widzimy konkretnego adresata i jego potrzeby. Stargard mógłby dzielić się doświadczeniem w wielu dziedzinach. Budowa relacji kulturalnych, społecznych i osobistych byłaby niezwykle cenna. Mogliby na tym skorzystać też przedsiębiorcy obu miast. Dla ukraińskiego partnera ważne byłoby też poczucie, że ktoś go wspiera. Mieszkańcy obu miast przez osobiste kontakty dołożyliby swoją cegiełkę do budowy przyjaznej i życzliwej  sobie europejskiej rodziny.

Teraz  musimy  cierpliwie, rozsądnie i wytrwale pomagać - tyle co potrzeba i na ile możemy, ale myślmy już o przyszłości.

M.J.            

Zdjęcia MJ