Skierowaliśmy pismo(kliknij) w tej sprawie do Starostwa Powiatowego w Stargardzie, zainteresowanych gmin, oraz Wydziału Kolei Dojazdowych PKP w Szczecinie.

 Impulsem do naszego wystąpienia było z jednej strony, pełne determinacji dążenie PKP do wyłączenia kolejki ze swoich struktur i przekazanie jej samorządom lokalnym, z drugiej strony - niechęć Starostwa do jej przejęcia. Te dwie postawy, naszym zdaniem, prowadzić muszą nieuchronnie do ostatecznej likwidacji (poprzedzonej zapewne dewastacją) tego urokliwego środka transportu.

Nasza inicjatywa doprowadziła już do kilku spotkań z przedstawicielami lokalnych samorządów, przedstawicielami PKP i Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. Ich przebieg pozwala mieć, na razie jeszcze skromną, nadzieję, że sprawa nie jest beznadziejna. Dostrzega się wagę kolejki dla zwiększenia atrakcyjności turystycznej powiatu stargardzkiego. Przed nami następne spotkania.

Obecnie jednak, nie widzi się możliwości przejęcia wąskotorówki. Samorządy nie są do tego przygotowane organizacyjnie i finansowo (także mentalnie). Mamy więc do czynienia z patem, którego ofiarą mogą być pomorskie kolejki. Ich pracownicy, dostali już wypowiedzenia z pracy. Jeśli się nic nie zmieni 30 września (a może nawet 30 czerwca, bo pracownik może skrócić okres wypowiedzenia), na "wąskich torach" nie będzie już nikogo. Nie trzeba mieć zbyt bujnej wyobraźni, by przewidzieć, co się wówczas stanie.

Jakie jest rozwiązanie ?

Musimy uznać, że kolejki nie są czyjeś tam (np. PKP ), tylko nasze. To pierwszy warunek powodzenia: by właściciel był tutejszy - samorząd lub grupa (związek) samorządów. Wtedy przedsięwzięcie dziś deficytowe, jutro może przynieść zysk, ponieważ na miejscu lepsze jest wyczucie lokalnych potrzeb i łatwiej o weryfikację kosztów. Konkretny, miejscowy właściciel może przyciągnąć innych z pomysłami i pieniędzmi. Majątek (w tym nieruchomości) zarządzany przez podmiot powołany przez właściciela, może pracować na innych zasadach niż dziś. Mamy wiele przykładów kolejek w Niemczech, które nadal funkcjonują tam jako atrakcja turystyczna. Jesteśmy przekonani, że bliski jest czas, kiedy nasza wąskotorówka też mogłaby zaistnieć jako jeden z ważnych elementów rozwijającego się turystycznie, malowniczego Pojezierza Ińskiego. Przepiękne pomorskie "Bieszczady" są odkrywane przez coraz to nowych amatorów ciekawej turystyki nadjeziornej. Jest to jedna z niewielu szans na rozwój tego regionu.

Drugim warunkiem sukcesu, jest znalezienie skutecznego operatora wąskotorówki, a na razie nikt nie zapewni fachowej obsługi kolejce tak dobrze jak PKP. Kolej ma specjalistów, doświadczenie i koncesje na przewóz. Terminy na wydanie nowych zezwoleń właśnie się zbliżają, a nie ma innych podmiotów, które mogłyby je uzyskać.

Tak więc rozwiązanie: WŁAŚCICIEL - początkowo SAMORZĄD i OPERATOR - przejściowo PKP, wydaje się być najlepszym w obecnej sytuacji. Trzeba, by ta świadomość dojrzewała po obu stronach. Wtedy ich spotkanie może zapobiec temu, co dziś wydaje się być nieuniknione. Media i ludzie, którzy dostrzegają wartość tkwiącą w zachodniopomorskich kolejkach wąskotorowych, powinni pomóc w doprowadzeniu do korzystnego rozwiązania.

M J

Od relacji z dnia 26.04.2001r. minęło sporo czasu... Przez cały ten okres nie ustawały nasze starania by stworzyć odpowiednią atmosferę zrozumienia wagi sprawy i pozyskać sojuszników w dziele ratowania kolejki. Dzięki licznym spotkaniom i rozmowom rosła grupa osób przekonanych, że warto spróbować ją ocalić.
 Oto krótkie podsumowanie tego okresu.

• 30.05. 2001r. - w Starostwie Powiatowym odbyło się spotkanie z udziałem przedstawicieli Zarządu Powiatu, gmin przez które przebiega kolejka, PKP oraz TPS - u. Jego efektem było:

uznanie znaczenia kolejki, jako cennego zabytku pomorskiej kultury materialnej,

przyznanie, że może ona stanowić atrakcję turystyczną dla gmin Pojezierza Ińskiego,

wystąpienie do kolei o oszacowanie kosztów restytucji linii Stargard - Trąbki - Ińsko,

niezwykle cenna deklaracja dyrektora Zespołu Szkół Transportowych ze Stargardu (szkoły, której kadrę dydaktyczną tworzą doskonali fachowcy z b. ZNTK Stargard) o gotowości wzięcia kolejki pod opiekę merytoryczna i wpleceniu tego zadania w proces edukacyjny młodzieży, która w przyszłości ma pracować w kolejnictwie;

• czerwiec 2001 r. - wraz z wprowadzeniem nowego rozkładu jazdy na rok 2001/2002 został zawieszony regularny ruch na trasie Stargard - Dobra;

• lipiec i sierpień 2001 r. - PKP przedkładają symulacje kosztów i wpływów na trasach Stargard - Dobra i Trąbki -Ińsko, a także koszty przywrócenia ruchu na trasie Trąbki -Ińsko. TPS wskazuje na poważny błąd w wyliczeniach zawyżający koszty odrodzenia wąskotorówki. PKP koryguje koszty w dół;

• 30 08.2001 r. - Wojewódzki Konserwator Zabytków informuje o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie wpisania stargardzkiej kolejki do rejestru zabytków;

• 23.10.2001 r. w Urzędzie Gminy i Miasta w Ińsku odbyło się spotkanie z udziałem przedstawicieli Starostwa, burmistrzów Ińska i Dobrzan, kolei i TPS -u w celu podjęcia ostatecznych ustaleń niezbędnych do przejęcia przez samorządy kolejki;

• 24.10.2001 r. - Starostwo Powiatowe w Stargardzie podpisało porozumienie w sprawie przejęcia linii Ińsko - Linówko - Dobrzany;

• 26.10.2001 r. - w Ińsku zawiązał się komitet założycielski Towarzystwa Miłośników Kolejki Wąskotorowej. W zebraniu założycielskim uczestniczyli przedstawiciele Towarzystwa Przyjaciół Stargardu, służąc nowemu stowarzyszeniu pomocą. Atmosfera spotkania była bardzo obiecująca dla przyszłych losów kolejki.

   Początek w ratowaniu kolejki - za nami. Do satysfakcjonującego końca jeszcze daleko. Bardzo ważnym momentem w tym dziele, byłoby przejęcie kolejki nie tylko na trasie Ińsko - Dobrzany, ale i do Trąbek przez Marianowo. Dałoby to możliwość przesiadki z linii normalnotorowej i przyjazdu na nasze pojezierze niezmotoryzowanych turystów ze Stargardu, Szczecina i innych miast. Gdyby jeszcze ponownie rozpatrzono możliwości tkwiące w kierunku na Dobrą, która mogłaby być nie tylko punktem docelowym dla turystów, ale po przedłużeniu linii ścieżką rowerową - bazą wypadową w kierunku na jezioro Woświn, Łobez i Resko.